…je i ako suprostivamo ukuse i pomirimo subjektivnost, verovatno i pretpostavljeno najveća glumica nacionalne istorije umetnosti, čiji je značaj besmrtan, a ona je hvala bogu, još uvek živa i dobra, iako vremešna i nažalost i opet od naše šire javnosti zaboravljena. Baš ovih dana, kada strepimo nad sudbinom Bate Živojinovića ili Nede Arnerić, moramo da se suporstavimo tabloidizaciji te brige, elementarnom pažnjom prema ženi koja će ove godine u Domu za stare, dočekati 93. rođendan. Bioskop “Dragan Gaga Nikolić” u Parobrodu i Radio televizija Srbije, nakon 17. drugih omaža, učinjenih njenim kolegama u prethodne tri godine, u ovogodišnjoj ediciji započetoj sa njenom imenjakinjom Mirom Banjac, u sredu 18. maja, vratiće se, sada više ne samo boljoj TV, već sveukupno medijskoj prošlosti, nepretenciozno, prikazujući bez velikog protokola i pompe, čak tri Mirina filma-drame.
Mira Stupica rođena je 1923. u Gnjilanu, a već 1941. je sa svojim budućim prvim suprugom Mavidom Popovićem zaigrala u na prestoničkoj pozorišnoj sceni. Deset godina kasnije 1951. debitovala je na filmu “Bakonja Fra Brne” Fedora Hanžekovića. Njen život obeležio je brak sa najznačajnijom pozorišnom figurom bivše države, rediteljem Bojanom Stupicom, čija je poput Liv Ulman, Ingridu Bergmanu, bila istovremena muza. Prvo prvakinja Hrvatskog narodnog kazališta (od 1955.-57.) potom Jugoslovensog dramskog pozorišta do naših dana, baš kao i u Narodnom i Beogradskom dramskom pozorištu. Mi je sagledavamo ne samo kao čuvenu televizijsku Kiku Bibić iz Bukvara, već kroz svojersni maraton -hronologiju njene karijere: “U mreži” pomenutog Bojana Stupice, u kome te 1956. debituje i njen rođeni brat Bora Todorović, zatim crnotalasnom “Roj”-u reditelja i scenariste Miće Popovića uz Mihiza kao koscenariste iz 1966. i u kojem još uloge tumače Rade Marković, Svetolik Nikačević, Bata Stojković, Bekim Fehmiu i napokon “Zvezde su oči ratnika”, Torija Jankovića iz 1972. sa Ademom Čejvanom, Batom Živojinovićem i Radetom Šerbidžijom.
Mira je dobitnica Dobričinog prstena, Sedmojulske nagrade, nagrade Pavle Vujisić za životno delo Niških filmskih glumačkih susreta, a sama je utemeljila nagradu “Žanka Stokić” iz sopstvenog pijeteta prema toj drugoj glumici, smatrajući je većom od nje same. Nakon trećeg braka, dugo je živela kao udovica na Dorćolu, ali ne samo zbog komšijske solidarnosti, već zbog niz svih onih koje stoje kao lauerati Žankine nagrade i kojima će se naš bioskop ove godine posvetiti, podržimo ovaj tradicionalni omaž.